Klik dit ben ik 
 

ISH

Met een ongekende energie en drive brengt cross-over dansgezelschap ISH, onder leiding van artistiek leider Marco Gerris, streetskills en andere kunstvormen samen in unieke en dynamische voorstellingen. In de voorstelling Ish komen vele dansstijlen naar voor, zoals: hiphop, breakdance , modern, freerun en nog veel meer. 

 
Hiphop: is een culturele beweging, vooral bekend als muziekstijl. Ze is ontstaan in de jaren zeventig van de twintigste eeuw in New York, en dan voornamelijk in de arme wijk The Bronx, die destijds bewoond werd door vooral Afro-Amerikanen en Latino’s

Freerun ( Parkour): is een in Frankrijk ontstane loopdiscipline, het doel van Parkour is het verleggen van grenzen door middel van vele technieken om obstakels te overwinnen. Parkour kan vrijwel overal worden beoefend maar dit gebeurt voornamelijk in steden in de buitenlucht.

Modern: Moderne dans is ontstaan in het begin van de 20e eeuw toen men op zoek ging naar andere bewegingsvormen dan die van het klassiek ballet. De moderne dans greep terug op primitieve principes; het lichaam dient als expressie en communicatiemiddel.

Breakdance: vormt samen met, rap, graffiti en dj-en de vier elementaire onderdelen van hiphop. Breakdance is ontstaan eind jaren 1970, begin jaren 1980 in de zwarte achterstandswijken in New York. 

Dit jaar is het verplicht om een voorstelling bij te wonen, en ik heb gekozen voor Ish omdat ik het zelf ook leuk vind om te dansen. Ik heb de voorstelling in het zaantheater gezien, toen ik de zaal in ging stonden er allemaal grote bouwwerken op het podium en het zag er echt heel gaaf uit. 

Ik ging er vol verwachting heen maar moet zeggen dat het me wel een beetje tegenviel! Er zaten een paar hele gave stunts en acts in maar ik had er wel iets meer van verwacht. Het leukste vond ik toen ze met die lichtjes allerlei vormen maakten, ik had het al eens eerder gezien maar dit was wel echt heel cool gedaan.

Ik vind het jammer om te horen dat er mensen waren die zaten te kletsen tijdens de voorstelling maar ik moet eerlijk toegeven dat ik er eigenlijk niks van heb gemerkt. De sfeer in de zaal zoals ik het heb meegemaakt was heel goed. 

De dansers hebben weken lang hard gewerkt aan ISH om dit optreden neer te zetten, en ik heb enorm veel respect voor ze want ik zou het ze niet na doen. De special effects, het licht, de muziek, de dans, de stunts, de dj, beatboxer , alles bij elkaar maakte het tot een bijzonder geheel. 

Mooi-Lelijk

Het mooie kunstwerk

Het is een driedimensionaal, kleurrijk en vooral apart kunstwerk. 

Het zijn een serie objectjes gemaakt van transparant materiaal. Achter het diffuus gemaakte oppervlak zitten piepkleine stukjes gekleurd folie op elkaar geprikt. Door de verschillende kleurcombinaties en de inval van licht ontstaan er steeds andere kleuren. Het is driedimensionaal en symmetrisch, het zou in sommige opzichten overeen kunnen komen met de werkelijkheid, zoals een bloem. Uit de foto kun je niet echt opmaken of het een ruw oppervlak heeft. Achter elk kunstwerk zit een verhaal en bij dit kunstwerk moet je dat verhaal zelf bedenken. Dat vind ik ook het leuke en mooie aan dit werkje. Ik zie er een soort van bloem in die staat voor kwetsbaarheid, een soort van natuur versus kuntstof. Het is deels wel en deels geen decoratief kunstwerk. 

 
Het lelijke kunstwerk

Het is een twee-dimensionaal, abstract, dynamisch kunstwerk. 

Op het eerste gezicht lijkt dit kunstwerk gemaakt te zijn met simpelweg het gebruik van verf en doek. Maar naarmate je het kunstwerk goed gaat bestuderen zie je dat er diepteverschillen in zitten. Dus stel dat je er met je handen overheen gaat, dan voel je waarschijnlijk een ruw oppervlak. Ik vind dat er niet mooi gebruik is gemaakt van kleuren en licht. En ik denk niet dat het de bedoeling was dat al die mooie velle kleuren zo donker zijn uitgevallen. Het schilderij heeft geen enkel verband met de werkelijkheid. Het is erg abstract. Verder is het een tweedemensionaal werk. Het schilderij is niet symetrisch en heeft een verticale ligging. Dit schilderij zou gebruikt kunnen worden als decoratie, maar je moet er wel van houden. Ik zou het bijvoorbeeld niet in mijn huis hangen. In dit kunstwerk kun je van alles zien, ik zie bijvoorbeeld een soort van dino erin. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ondanks de aparte diepteverschillen, een kleuter dit ook gemaakt zou kunnen hebben. 

Cabaret 

 

VORM VAN HET CABARET 
Het is een sketch, ook wel een grappig toneelstukje van een persoon, Najib Amhali. Hij verteld over een onderwerp dat iedereen wel een keer in zijn leven meemaakt, hij gaat namelijk op bezoek bij zijn schoonouders! Najib speelt verschillende typetjes in de sketch onder andere de schoonvader en schoonmoeder. Hij doet het heel erg leuk door allemaal overdreven grapjes te maken over wat er allemaal mis kan gaan bij de ontmoeting met je schoonouders . Want je moet natuurlijk wel een goede eerste indruk achterlaten bij je schoonouders, en dat verloopt niet helemaal soepeltjes bij hem. 

HULPMIDDELEN
Najib maakt geen gebruik van muziek of dans in zijn sketch. En het enige rekwisiet dat hij gebruikt is een soort van kist waar hij op zit en die moet dienen als stoel. Het is wel jammer dat er in de sketch niet met het publiek wordt gespeelt en dat er ook niet echt een decor aanwezig is. Maar eigenlijk heeft hij ook helemaal geen hulpmiddelen nodig want hij is ook harstikke grappig zonder dat allemaal.

INHOUD
het stuk gaat erover dat hij op de fiets naar het huis van zijn vriendin fietst om daar zijn schoonouders te ontmoeten. Maar op zijn weg daarnaar toe gaat er van alles mis. Hij blijft bij zijn schoonouders eten maar heeft nog nooit eerder een echte hollandse maaltijd gegeten. Sta wat moet hij nou doen? In het stuk wordt best veel gepraat over afkomst, de schoonvader blijft bijvoordeeld telkens zeggen het is een Marokkaan he. Maar je kan niet zeggen dat het in het stuk over een speciale bevolkingsgroep gaat. De cabaretier aakt niet echt iemand erg belachelijk maar als je zou moeten kiezen dan zou ik zeggen dat hij vooral zichzelf belachelijk maakt. Het stuk is geen onzin want het zou zich best in real life ook af kunnen spelen maar dan minder overdreven. 

VORMGEVING
Het toneel ziet er een nogal kaal uit, op dat ene stoeltje na dan. Maar voor het stuk maakt dat niet uit, want de cabaretier gebruikt wel rekwisieten maar dan in de vorm van denkbeeldige rekwisieten. Hij verteld het verhaal en bedenkt er voorwerpen bij en als je die voorwerpen zoals de kat er ook zelf bij gaat bedenken is het eigenlijk heel erg hilarisch. 

MUSEUMOPDRACHT  

Ik ben samen met mijn moeder een weekendje weg geweest naar Maastricht, daar hebben we het Bonnefantenmuseum bezocht. Toen we het zagen dachten we allebei, zullen we dit wel doen want het zag er niet echt aantrekkelijk uit. Maar toen we eenmaal binnen waren was het toch hartstikke leuk en enorm groot. En we hadden nooit gedacht dat het zo groot zou zijn. 

In het museum waren er ongeveer 4 verdiepingen en op elke verdiepingen speelde er een ander thema. Er was één verdieping vol met 'oude kunst' daarin vond je beeldhouwwerk en schilderijen van de Middeleeuwen terug. Ook religie speelde een grote rol in die schilderijen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik met die verdieping snel klaar was omdat ik het niet zo spannend vond, het was niet mijn ding.

Toen wij er waren was er toevallig een net een nieuw project gestart. 'Heavy Lights' van Maya Hayuk, ze had grote wanden helemaal vol geschilderd. En omdat het van die heftige kleuren waren zag het er onwijs gaaf uit. Dat was voor mij wel het hoogtepunt van het hele museum. 

Ik dacht dat mijn moeder het verschrikkelijk zou vinden maar gek genoeg was ze er helemaal weg van. En inderdaad niet alleen zij, veel ouderen mensen wilden met deze enorme muren op de foto. Het was grappig om te zien dat eigenlijk alle doepgroepen intresse toonden in de muurschilderingen. Over het algemeen was het een leuk en leerzaam museum. Het is weer eens wat anders.